Om 7:30 was de Familie Noordeloos wakker en dat na een late avond. Vandaag stond er een relaxte dag op de planning en dat kwam goed uit, want het zijn een aantal vermoeiende dagen geweest. Het ontbijt was weer ouderwets heerlijk en Elora heeft behoorlijk wat weg zitten stouwen zo vroeg in de ochtend, zo lekker vond ze het allemaal. Vooral de Oatmeal en de strawberry soup gingen er erg goed in.
Daarna mocht Elora kiezen: Kidsclub of zwemmen? Het werd het zwembad en ik ging snel naar beneden om de badpakken en zwembroeken te gaan halen en zo bleven we de hele ochtend bij het zwembad hangen. Vooral de glijbaan was erg favoriet. Daan en ik hebben de Mickey pool ook even verkend, maar ik vond het te koud en mijn boek van de Mistborn is toch wel erg interessant.
Om half twaalf begonnen Elora haar lippen toch een beetje blauw te worden en wilde ze toch wel erg graag naar de kidsclub, dus kind afgedroogd en naar de kidsclub gebracht. Om kwart over een zijn we haar weer gaan halen voor de lunch. Het italiaanse buffet was zo lekker dat we er tot aan het eten propvol van zaten. Elora zat zo in haar ogen te wrijven en was duidelijk erg vermoeid dus we besloten, omdat we ’s avonds laat naar de show wilde, haar even een paar uurtjes te laten slapen. Van twee tot vijf is ze in coma geweest (en wij hebben ook even geslapen) We zijn moe merk ik, de stress van de laatste paar weken komt er een beetje uit hier.
’s Avonds hebben we in Lumieres gegeten en Elora vroeg na ieder gerecht of ze al naar de kidsclub mocht. Maar dit keer wilde we haar toch wel even gezellig bij ons houden en het was erg leuk met zijn drietjes. Daarna mocht ze toch echt naar de club gaan en wij gingen even een wandelingetje op het schip maken en heel romantisch naar de zonsondergang op zee kijken. Ik heb nog even nieuwe schoenen gekocht (ik heb mijn gympen niet mee genomen omdat ik niet zo veel wilde inpakken, maar mijn comfortabele schoenen zijn erg warm en mijn instapslippers snijden in mijn voeten, dus ik heb weer pijnlijke voeten… *zucht*. Ik houd ook zo veel vocht vast dat ik mijn hakken nauwelijks kon aantrekken, dus dat was ook een ramp) Ik heb voor het eerst van mijn leven schoenen die bij mijn tas passen (mickey gympen en een mickey tas, ik denk niet dat dat helemaal is wat vrouwen bedoelen, maar goed) In het winkeltje vroegen we nog even hoe laat de show begon en kwamen er achter dat het pas om half elf was ipv half tien. Maar goed Elora had ’s middags nog geslapen dus wij dachten dat we dat wel konden proberen. We besloten nog even terug naar de kamer te gaan omdat we nog lang hadden, waar we een paar afleveringen van Melissa and Joey hebben gekeken (dat is hier in een soort loop op tv, dus dat is er altijd) Tot onze schrik werden we om tien uur gebeld dat Elora wilde worden opgehaald op de kids club. Daan ging even kijken en belde op de port phones (iedere kamer heeft twee telefoons waar je elkaar mee kan bellen, dat is echt super handig) dat Elora op haar arm was gevallen en nu heel raar haar elleboog vast hield en zei dat het pijn deed. Ze zouden terug naar de kamer komen. Ik was met net aan het omkleden (Het was formal night en ik kon echt niet meer op die hakken lopen, maar dus ook niet op mijn instappers, dus ik moest wel een broek aan doen) en ik kleedde me gewoon om want mijn instinct zei me dat het allemaal minder erg was dan Daan dacht (gek he, maar soms heb ik dat ineens met Elora en meestal heb ik gelijk) En idd Daan kwam terug zonder Elora. Ze wilde toch graag blijven.
Jimmy Tamley de ventriloquist die zijn act deed die avond vonden wij een beetje flauw. Hij had wat oudbollige moppen en zijn poppen waren een tikkeltje awkward. Hij was wat we noemen een “one trick pony” en als zijn poppen (nou ja de twee die ik heb gezien) deden een beetje het zelfde. Ik vond het erg vervelend hoe hij met het publiek praatte en Daan kon er ook niet om lachen. Dus die slaan we voortaan over. Jammer want vorig jaar was de comedy zo ontzetten leuk. Maar goed we krijgen vast nog meer acts te zien.
Om 11:00 verloste Elora ons van de show door toch weer te laten bellen. We haalden een huilend meisje op… ze was het zat. Even kijken of ze hier meer aan gaat wennen of dat we dit toch echt niet kunnen doen met haar. We zien wel.
Op de kamer probeerde ze nog even het “mijn arm doet zo’n zeer” spelletje. Ik heb er naar gekeken en ben er achter gekomen dat het kwam door een schaafwondje. Dat doet ook zeer, maar Elora kan soms erg kleinzerig zijn en daar doen wij niet aan mee. Ze mocht nog even tv kijken en daarna was het lichten uit voor onze familie. Het was een rustige dag geweest maar wel een leuke. Morgen gaan we op Dolfijnen Safari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten