zondag 25 september 2011

10 September (dag 2)

De familie Noordeloos is wakker en Elora heeft heel stil geslapen vannacht, dus ik was helemaal verbaasd. Ik ben er twee keer uit geweest vannacht om te zien of ze het nog deed, want ik ben echt gewend als ze een heftige dag heeft gehad dat ze ’s nachts heel hard gaat praten en of huilen in haar slaap. Maar niets hoor… het was stil.

Om half acht was ze wakker (dus niet een hele lange nachtrust voor ons meisje) en wij lagen om zes uur al te fluisteren. Vandaag gaat het gebeuren, we gaan nu ECHT naar de boot. Straks even ontbijten en dan gaan we toch maar een taxi bellen. Want we hebben geen zin om met 3 koffers en 3 stuks handbagage te gaan lopen en zoeken. We moeten bij de haven van Moll D’adossant zijn en dan Terminal C. Ik ben benieuwd. Elora ligt lekker met pappa te nintendoen en het leven is goed. De vakantie is echt begonnen nu!!!!

 Om 9:30 zijn we hongerig het ontbijt buffet gaan opzoeken. Onze voucher zei: breakfast not included, maar dat bleek toch gewoon bij het pakket te horen, dus dat maakte veel goed van dit hotel. Het was best lekker al was het bijna alleen maar vlees (en ik ben normaal geen ontzettende vleeseter maar ik vond het erg lekker. Zelfs de ham, waar ik normaal voor bedank, was heel erg lekker)

We besloten om de haven, die idd in de buurt lag, maar eens te verkennen . De warme vochtige temperatuur van Barcelona sloeg ons om de oren. Dat is even wennen na zo’n lauwe zomer in Nederland en al snel voelden we ons als half gesmolten pakjes boter. Na een tijd lopen zagen we de Disney cruise in de verte (we wisten niet zeker of het hem nou was, maar later werd het toch wel bevestigd) en we realiseerden ons dat het nou niet bepaald op loopafstand was (vooral niet met 3 koffers, 3 stuks handbagage en 1 stuk Elora) Dus toch maar terug naar het hotel (het was warm) en daar uitchecken en een taxi bellen. We hadden weer een erg aardige taxi chauffeur (ik heb iets met Spaanse taxi chauffeurs)

Een tien minuten later stonden we op Terminal C. De incheck ging voorspoedig en heerlijk op zijn Disney’s. Daarna was het tijd om te wachten (tja… ook erg Disney) want alles liep een beetje uit (niet heel erg want wij mochten pas om half twaalf het schip op en nu gingen we om twaalf uur. Het voelde heerlijk om weer aan boord te stappen, alsof we nooit waren weg geweest. Als eerste gingen we naar Rocking Bar D om even een reservering voor Palo brunch te maken (ja ja, mams en paps tijd dat moet er ook af en toe van komen) en daarna naar de guest services omdat we hoorden dat er toch een Tea with Alice aan boord was voor Elora. En we hebben ook gelijk een martini tasting vast gelegd, dus dat is ook feest!

Daarna gingen we lunchen. Na het zware ontbijt hebben we maar een wat lichtere lunch genomen en er was natuurlijk weer keuze genoeg. Elora en ik hebben lekker samen garnaaltjes gepeld maar al snel lokte het zwembad. Ze wilde zo graag zwemmen dat ze niet eens een ijsje wilde. Ik was hier gelukkig op voorbereid en had al een badpak in mijn handbagage zitten (fool me once, shame on you… fool me twice, shame on me)

Om 13:30 ging de glijbaan open en plots werden wij weer geconfronteerd met hoe groot ons kind ineens is. Daar ging ze, roets, en snel nog een keer. En een pret dat ze had, ze wordt zo groot en zo wijs.

Inmiddels was het half twee geweest en waren de kamers open, dus we wilden toch wel heel graag kijken waar we terecht waren gekomen. Op naar dek twee en helemaal naar voren, want we slapen in kamer 2014. De deur ging open en….. oooooh wat een gave kamer!!! Het is echt heel erg ruim, veel ruimer dan onze vorige kamer en er zijn ook veel meer kasten. Wij vermoeden ook dat onze kamers iets groter zijn dan die van onze buren als we naar de layout kijken. En wat is dat raam gaaf!!! Elora was door het dollen heen (en ik ook).

Nadat we een aantal dingen hadden uitgepakt gingen we even de kidsclub bekijken. Het was vrije inloop, dus Elora mocht niet blijven maar wij mochten wel even meespelen. En we hebben heerlijk geknutseld en poppetjes gemaakt van een soort bijzondere houten stokjes die op ijsstokjes leken maar dan in de vorm van poppetjes. Elora kleurde en plakte of het een lieve lust was.

Daarna hebben we nog even de rest van de spullen uit gepakt terwijl Elora in het raamkozijntje zat te spelen met haar houten poppetjes. En voor we het wisten was het tijd voor de “oefening” waar we goddank geen life jackets meer voor hoefden mee te nemen. Het ging allemaal lekker vlot en al snel konden we naar de welcome aboard party op dek 9. Er werd gezongen en gedanst en Elora zat er ineens helemaal doorheen. Ze was niet stout ofzo, maar ze had het warm, was loom en was erg stilletjes. Jammer want normaal is ze zo enthousiast en nu hing ze er een beetje bij. Wat ook niet hielp was dat er een of andere rare taart van een jaar of zestig haar telkens opzij duwde omdat het oude kreng dichter bij Mickey wilde komen. Dat snap ik echt niet hoor, hier, al die rare volwassenen die voordringen voor kinderen van vier waar ze gewoon overheen kunnen kijken.

Elora mocht na het feest nog even naar de kidsclub (dat wilde ze zooooo graag) en wij hebben nog even de laatste dingen in orde gebracht voor het eten. Het was maar kort, veertig minuutjes ofzo, maar ze vond het geweldig en is nu al vrienden aan het maken.

Ons eerste diner was weer in Parot Cay. We hebben twee servers, ik ben de mijnheer zijn naam kwijt (die vond ik ook een beetje saai) en een hele leuke vrouw die Angelina heet, waar ik gelijk mee klikte. We zitten met twee andere gezinnen aan tafel. Aardige mensen, maar niet helemaal onze types. Een stel die er nog al christelijk uit zien en waarvan de man nogal stug is qua gesprek met een dochter (autumn) van bijna zes die van allerlei allergieen heeft en een stel uit Texas en Philidelphia die twee kinderen (Van van 5 en Mackenzie van ik geloof 2) hebben. We hebben gezellig zitten praten al waren ze behoorlijk geschokkeerd over de zwarte pieten in Nederland… *grijns*

Elora was moe tijdens het eten, en dat merkte we aan het feit dat ze niet stil kon zitten. Ze heeft behoorlijk wat gegeten en at haar groente netjes op, maar liet de mac and cheese staan, hahaha.

We besloten Elora niet mee naar de show te nemen (achteraf goed, want die introductie praatjes en het wat klassieke gezang van viva voce hadden haar niet geïnteresseerd). De show was geinig, maar ik miste Elora wel tijdens de Mickey momenten. Van Viva Voce werden we een beetje melig. Vooral omdat een van de heren als hij hoog zong nogal vals ging en ook omdat ze een liedje zongen met de Text: who loves you mammasita terwijl er twee heel duidelijk niet zo van mammasita’s hielden maar meer van papasita’s, dus ons antwoord was: Not you dude! Toen we haar in de kids club gingen ophalen was ze een spelletje aan het doen waar ze snel moesten gaan zitten als de muziek stopte. Ze was gekleed als Alice in Wonderland en ik kon haar wel opvreten. Ze was zo schattig.

Het is slaap komen was even moeilijk (ik plukte haar achter het gordijntje van het raampje vandaan) maar ik geloof dat ze nu in slaap is (het is nu tien voor half elf) en ik hoor Daan ook al zachtjes snurken. Het is een lange dag geweest en we zijn heel moe. Onze hut is in ieder geval heerlijk koel, dus dat is een verschil met gisteren nacht. Morgen een zeedag en ik ga eens aanstrepen in de Navigator wat we allemaal gaan doen morgen. Het is in ieder geval tot nu toe zaaaaalig hier!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten