Na wat tijd met ons kind doorgebracht te hebben gingen we naar de Martini tasting. Mijn horloge liep wat achter dus we waren wat aan de late kant. We zaten dus ook een beetje in een verdom hoekje en werden telkens pas veel later onze martini’s geserveerd, dus het voelde een beetje als straf, en wij voelde ons als stoute schoolkinderen.
De eerste martini was werkelijk walgelijk. Een Gin martini en zelfs daan dronk hem niet op. De tweede was zalig (een passiontini) en de derde (een lemondrop ofzo) vond ik ook niet lekker, maar Daan wel, dus ik schoof de mijne naar hem toe. Halverwege de laatste martini (een cosmopolitan) die ik trouwens wel aardig vond, voelde ik me al een beetje aangeschoten (ja ik kan echt niets hebben, ik drink zelden) Ik had mijn passiontini lekker als laatste bewaard en probeerde de licht opdringerige butler af te weren omdat hij hem telkens wilde meenemen. *grijns* I defended that Passiontini.
Gelukkig was het maar een half uurtje (want de man die met een erg sterk indiaas accent aan het vertellen was wist veel van alcohol, maar was een tikkeltje saai) en wij gingen samen naar de film The help, die we erg vermakelijk vonden. Zo’n heerlijke domme racistische amerikanen uit de jaren 50 vs de donkere huishoud hulp. Daan voelde de Martini wel een beetje zitten en vroeg of het schip nou zou aan deinen was of dat zijn benen gewoon zwabberden (het waren zijn benen, al viel het best mee allemaal)
Het is wel een ervaring hoor, films kijken tussen de Amerikanen. Die zijn echt veel emotioneler dan wij en de zaal hield het niet droog. Ook werd er om 'so-so' grapjes kei hard gelachen en merkte je gewoon dat het publiek veel meer in de film op ging dan dat wij eigenlijk gewend zijn. Wij vonden de film ook best goed.
Het is wel een ervaring hoor, films kijken tussen de Amerikanen. Die zijn echt veel emotioneler dan wij en de zaal hield het niet droog. Ook werd er om 'so-so' grapjes kei hard gelachen en merkte je gewoon dat het publiek veel meer in de film op ging dan dat wij eigenlijk gewend zijn. Wij vonden de film ook best goed.
Na ons gezellige middagje samen zijn we Elora gaan ophalen voor de lunch en het was weer oer gezellig. We hadden elkaar weer veel te vertellen en Elora is best avontuurlijk met het eten en will veel even proberen. Het zijn echt even van die momentjes voor elkaar, tijdens de maaltijden. Daarna hebben we het lekker rustig aangedaan tot het eten. Een beetje rond hangen, boekje lezen, spelen met Elora etc. We zagen plots dat het eten formal was, dus vlak voor het eten hebben we ons nog snel even omgekleed en zijn lekker kreeft gaan eten bij Lumiere. Ik vind het altijd wel leuk om me op te doffen voor het eten en Elora vond het gaaf dat ze een beetje makeup op mocht. Het was immers een bijzonder diner. Onze serveerster was weer geweldig al merken we wel dat er een beetje spanning heerst tussen de gezellige vlotte Angelina en haar wat sullige side kick. Het was een gezellige avond. Elora en Daan zijn even gaan basketballen en dat vond ons kadetje ook wel heel erg bijzonder. Ik moest echt mijn hakken uit en ben me gaan omkleden in de kamer. En daar heb ik zowaar een vliegende vis uit ons raampje gezien (en dat is best bijzonder om te zien). Het raampje zorgt voor extra plezier, we hebben nu al kwallen en vliegende vissen gezien en we denken ook iets anders, maar wat weet ik niet precies (het was te ver weg)
Er was geen leuke entertainment dus we lagen er vroeg in. Tja dit soort dagen moeten we ook hebben want anders trekt Elora het niet. Iedere avond om half tien naar bed is ook niet ideaal voor een meisje van 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten